اهم مواردی که شما باید درنظد بگیرید شامل اندازه و شکل لوله های اگزوز، نوع صدا خفه کن یا صدا خفه کن مورد استفاده در محل خروجی اگزوز و تجهیزات کنترل آلایندگی اضافی میباشد.

لوله ها باید به اندازه ای بزرگ باشند تا بتوانند جریان کارآمد گازهای خروجی را ایجاد کنند،اما نه انقدر بزرگ باشند که فشار برگشتی بیش از حد ایجاد کنند. این فشار برگشتی می تواند عملکرد موتور را محدود کند. اگر شکل لوله ها نیز به دقت طراحی شود. کمک میکند تا هرگونه تلاطم یا محدودیت در جریان گازهای خروجی را به حداقل برسانید.

نکته ی دیگر انتخاب نوع صداخفه کن می باشد. صدا خفه کن صدای تولید شده ای که به وسیله ی عمل احتراق ایجاد می شود را کاهش میدهد. بسیار مهم است که طرحی را انتخاب کنید که بدون ایجاد فشار برگشتی و محدودیت در خروج گازها باعث کاهش حداکثری صدای تولیدی موتور شما شود. محل خروجی اگزوز هم باید دور از هر ساختمان یا سازه ی دیگری باشد و باید آن را طوری طراحی کرد که احتمال آتش سوزی یا سایر خطرات ایمنی را به حداقل برسد.

علاوه بر همه ی این موارد اگزوز دیزل ژنراتور ممکن است احتیاج به ترکیب تجهیزات کنترل آلایندگی مانند مبدل های کاتالیزوری یا فیلتر های ذرات داشته باشد، تا آلاینده های مضر منتشر شده در محیط را کاهش دهد.این تجهیزات میتواند به ژنراتور کمک کند تا به مقررات حفاظت محیط زیست پایبند باشد.

تست های مختلفی که بر روی سیستم اگزوز دیزل ژنراتور انجام می شود شامل تست آلایندگی، تست عملکرد و تنظیم نسبت سوخت به هوا در موتور است. تست آلایندگی یعنی اندازه گیری سطح آلاینده هایی مانند مونواکسید کربن،اکسیدهای نیتروژن و ذرات معلق در اگزوز است تا اطمینان حاصل شود که در محدوده ی امنی قرار دارند. تست عملکرد شامل ارزیابی توان خروخی موتور، بازده سوخت و سایر معیارهای عملکرد برای اطمینان از عملکرد بهینه ی موتور میباشد.تست نهایی که همان سوخت به هوا می باشد هم برای دستیابی به تعادل در سوخت عرضه شده به موتور و هوا برای احتراق بهتر می باشد که این کار با تنظیم سنسورهای هوا و سوخت و بازبینی مداوم آن ها قابل انجام میباشد.

نگرانی های بهداشتی و ایمنی نیز در هنگام طراحی یک سیستم دفع آلاینده همیشه وجود دارد.در سیستم اگزوز دیزل ژنراتورها خطرات بهداشتی معمولا شامل مسمومیت با CO، آتش سوزی و انفجار و یا خطر قرار گرفتن در معرض گازهای مضر میباشد.

مونوکسیدکربن گازی بی رنگ و بی بو است و در صورت استنشاق در مقادیر زیاد می تواند کشنده باشد.در یک سیستم اگزوز با طراحی ضعیف مونواکسید کربن میتواند تجمع پیدا کند و خطرات جدی برای سلامتی افراد در منطقه ایجاد کند. برای جلوگیری از مسمومیت با مونواکسیدکربن، سیستم های اگزوز دیزل ژنراتور، باید به درستی طراحی کنید تا به طور موثر گاز های خروجی را خارج از فضای باز و دور از فضا های بسته که ممکن است افراد در آن حضور داشته باشد تخلیه کند. همچنین مسیر خروج دود هم به صورت مداوم باید به لحاظ سلامتی بررسی شود.

مورد دیگری که عامل نگرانی می باشد، احتمال آتش سوزی و انفجار است. سوخت دیزل شدیداً قابل اشتعال است و گاز های خروجی تولید شده توسط دیزل ژنراتور می تواند، به اندازه ی کافی به دمای بالا برسد تا مواد قابل احتراق در سیستم اگزوز را مشتعل کند. شما باید سیستم های اگزوز دیزل ژنراتور را طوری طراحی کنید که گرما و جریان گازهای خروجی را به درستی مدیریت کند و هرگونه مواد قابل اشتعال را به خوبی از خروجی های اگزوز دور نگه دارد.

سیستم های اگزوز دیزل ژنراتور علاوه بر دومشکل و خطر گفته شده در بالا می توانند افراد را در معرض انواع گازهای مضر مانند اکسیدهای نیتروژن (Nox) ، دی اکسید گوگرد (Sox) و ذرات معلق (PM) قرار دهد.این گازها میتواند مشکلات سلامت متعددی از جمله تحریک تنفسی، آسیب ریه و بیماری قلبی ایجاد کند. برای به حداقل رساندن احتمال قرار گرفتن در معرض این گازها، باید سیستم اگزوزی طرلحی کنید که به طور موثر گازهای خروجی را فیلتر و تمیز کند و تا حد امکان آلودگی های مضر را از بین ببرد.

بصورت کلی طراحی یک سیستم اگزوز دیزل ژنراتور مناسب نه تنها به حفاظت از محیط زیست کمک میکند بلکه باعث صرفه جویی در مصرف سوخت و همچنین حفظ سلامت کارکنان شما میشود.بنابراین در طراحی این قطعه از دیزل ژنراتور دقت کافی را به خرج دهید و یا اگر در این ضمینه دانش و مهارت کافی ندارید.این کار را به افراد کارشناس حوضه ی دیزل ژنراتور بسپارید.